توکن‌های کاربردی و توکن‌های امنیتی

با توجه به رشد سریع تکنولوژی بلاکچین، توکن‌ها به یکی از اجزای کلیدی دنیای دیجیتال تبدیل شده‌اند. توکن‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: توکن‌های امنیتی(security tokens) و توکن‌های کاربردی(utility tokens).

در این مقاله، به بررسی جزئیات و تفاوت‌های عمیق بین این دو نوع توکن خواهیم پرداخت تا درک بهتری از کاربردها، ویژگی‌ها و چالش‌های هر یک به دست آوریم.

مروری بر توکن‌ها

توکن‌ها نوعی دارایی دیجیتال هستند که بر روی بلاکچین ایجاد می‌شوند. آن‌ها می‌توانند به عنوان وسیله‌ای برای انتقال ارزش یا دسترسی به خدمات خاص عمل کنند. توکن‌ها معمولاً از طریق عرضه‌های اولیه سکه (ICO) یا عرضه‌های اولیه توکن (TGE) منتشر می‌شوند. در ICO یا TGE، توکن‌ها به سرمایه‌گذاران فروخته می‌شود که می‌تواند برای تأمین مالی پروژه‌ها یا پلتفرم‌های جدید استفاده شود.

توکن‌های امنیتی

تعریف و عملکرد

توکن‌های امنیتی، نمایانگر مالکیت یا حق مالی در دارایی‌های واقعی هستند. این دارایی‌ها می‌توانند شامل سهام، اوراق قرضه، دارایی‌های ملموس مانند املاک و مستغلات، یا سایر ابزارهای مالی باشند. توکن‌های امنیتی بر اساس مقررات اوراق بهادار طراحی شده‌اند و به سرمایه‌گذاران حقایق قانونی مانند حقوق رأی و سهم از سود را می‌دهند.

ویژگی‌های کلیدی توکن‌های امنیتی

• نمایندگی مالی: این توکن‌ها معمولاً نمایانگر سهم یا سرمایه‌گذاری در یک دارایی واقعی هستند.
• رعایت مقررات: توکن‌های امنیتی باید با مقررات مربوط به اوراق بهادار تطابق داشته باشند، از جمله ثبت‌نام و گزارش‌دهی به مراجع نظارتی.
• حفاظت سرمایه‌گذار: این توکن‌ها معمولاً به منظور حفاظت از حقوق سرمایه‌گذاران طراحی شده‌اند و ممکن است شامل مزایایی مانند حق رأی و سهم از سود باشند.

قوانین و مقررات

توکن‌های امنیتی تحت قوانین و مقررات دقیق اوراق بهادار قرار دارند. در ایالات متحده، این قوانین شامل موارد زیر است:

• Regulation D: به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به ثبت‌نام عمومی در SEC، توکن‌های امنیتی را به سرمایه‌گذاران معتبر بفروشند.
• Regulation A+ A: این مقررات به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا تا سقف ۵۰ میلیون دلار به سرمایه‌گذاران عمومی و معتبر توکن‌های امنیتی عرضه کنند.
• Regulation S: برای توکن‌های امنیتی که در خارج از ایالات متحده عرضه می‌شوند و تحت نظارت قوانین ایالات متحده نیستند، اعمال می‌شود.

مزایا و چالش‌ها:

مزایا:

• حفاظت سرمایه‌گذار: به دلیل رعایت قوانین اوراق بهادار، سرمایه‌گذاران از حقوق و محافظت‌های قانونی برخوردار هستند.
• افزایش نقدینگی: توکن‌های امنیتی می‌توانند امکان معامله دارایی‌های ملموس را به صورت دیجیتال فراهم کنند.
• تبدیل به دارایی‌های واقعی: این توکن‌ها می‌توانند به راحتی دارایی‌های سنتی را به دیجیتال تبدیل کنند و نقل و انتقالات را تسهیل کنند.

چالش‌ها:

• پیچیدگی قانونی: تطابق با قوانین و مقررات اوراق بهادار می‌تواند پیچیده و هزینه‌بر باشد.
• هزینه‌های بالای اولیه: فرآیند ایجاد و انتشار توکن‌های امنیتی شامل هزینه‌های قانونی و انطباقی بالا است.
• پذیرش محدود: برای موفقیت، این توکن‌ها نیاز به پذیرش گسترده و اعتماد سرمایه‌گذاران دارند.

توکن‌های کاربردی

تعریف و عملکرد

توکن‌های کاربردی، توکن‌هایی هستند که برای استفاده در پلتفرم‌های بلاکچین طراحی شده‌اند و به کاربران امکان دسترسی به خدمات، ویژگی‌ها یا محصولات خاصی را می‌دهند. این توکن‌ها معمولاً به عنوان «کوپن دیجیتال» عمل می‌کنند که می‌تواند برای دریافت خدمات یا محصولات ویژه در یک اکوسیستم خاص استفاده شود.

ویژگی‌های کلیدی توکن‌های کاربردی:

• دسترسی به خدمات: این توکن‌ها برای دسترسی به ویژگی‌ها یا خدمات خاصی در پلتفرم بلاکچین طراحی شده‌اند.
• پشتیبانی از اکوسیستم: توکن‌های کاربردی به تحریک و توسعه اکوسیستم بلاکچین کمک می‌کنند و کاربران را به مشارکت فعال در پلتفرم تشویق می‌کنند.
• نقدینگی: ارزش این توکن‌ها معمولاً به موفقیت و پذیرش پلتفرم بستگی دارد.

مزایا و چالش‌ها

مزایا:

• دسترسی آسان: کاربران می‌توانند با استفاده از این توکن‌ها به خدمات و ویژگی‌های خاص دسترسی پیدا کنند.
• تحریک توسعه اکوسیستم: این توکن‌ها می‌توانند به توسعه و رشد سریع‌تر پلتفرم‌ها کمک کنند.
• افزایش تعامل کاربران: توکن‌های کاربردی می‌توانند تعامل و مشارکت کاربران در پلتفرم‌های بلاکچین را افزایش دهند.

چالش‌ها:

• عدم اطمینان قانونی: وضعیت قانونی توکن‌های کاربردی ممکن است در مناطق مختلف متفاوت باشد و ممکن است به عنوان اوراق بهادار شناخته شوند.
• نوسان ارزش: ارزش این توکن‌ها می‌تواند به شدت نوسان کند و وابسته به موفقیت پلتفرم باشد.
• پذیرش محدود: موفقیت این توکن‌ها به پذیرش گسترده پلتفرم و قابلیت‌های آن بستگی دارد.

مثال‌های واقعی از توکن‌های امنیتی و کاربردی

توکن‌های امنیتی:

• Polymath: یک پلتفرم برای ساده‌سازی ایجاد و مدیریت توکن‌های امنیتی، ارائه ابزارهایی برای انطباق با قوانین اوراق بهادار.
• RealBlocks: پلتفرمی برای توکن‌سازی املاک و مستغلات، که امکان خرید و فروش دارایی‌های ملموس را به صورت دیجیتال فراهم می‌کند.
• WeWork: برنامه‌ریزی برای استفاده از توکن‌های امنیتی برای جذب سرمایه و تأمین مالی پروژه‌های خود.

توکن‌های کاربردی:

• Tether (USDT): یک استیبل کوین که به دلار آمریکا پیوسته است و برای کاهش نوسانات استفاده می‌شود.
• Filecoin (FIL): توکنی برای دسترسی به شبکه ذخیره‌سازی غیرمتمرکز Filecoin که به کاربران امکان می‌دهد تا فضای ذخیره‌سازی دیجیتال اجاره کنند یا تأمین کنند.
• Basic Attention Token (BAT): توکنی که در مرورگر Brave برای نمایش تبلیغات و پرداخت به تولیدکنندگان محتوا استفاده می‌شود.

مقایسه توکن های امنیتی و کاربردی

توکن‌های امنیتی

توکن‌های کاربردی

 نتیجه‌گیری

توکن‌های امنیتی و توکن‌های کاربردی هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. توکن‌های امنیتی به عنوان ابزارهای سرمایه‌گذاری با رعایت قوانین اوراق بهادار عمل می‌کنند و به سرمایه‌گذاران حقوق و مزایای قانونی می‌دهند. در مقابل، توکن‌های کاربردی برای دسترسی به خدمات و ویژگی‌های خاص در پلتفرم‌های بلاکچین طراحی شده‌اند و به توسعه و رشد اکوسیستم‌های بلاکچین کمک می‌کنند. درک دقیق این تفاوت‌ها می‌تواند به سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان کمک کند تا تصمیمات بهتری در مورد انتخاب نوع توکن و استفاده از آن اتخاذ کنند.

سوالات متداول